Sala nr2

Mia

- Tak próbuje pana uwieść i niestety nie wiem czym to grozi ale nie zmienia to faktu że pana kocham - powiedziałam kładąc się na łóżku ze zmęczenia

Marcos

- Grozi to tym, że możesz nie tylko mnie uwieść i rozkochać w sobie a także sprawić że oszaleje na Ciebie co doprowadzi do kochania się- szepnąłem jej na ucho i położyłem się obok niej.
- Dobrze się czujesz?- spytałem przerażony.

Mia

- Tak dobrze - odpowiedziałam - To tylko ze zmęczenia - wtuliłam się w niego

Marcos

- A czy ja coś zrobiłem, żebyś się zmęczyła. Nie przypominam sobie a ty?- spytałem z uśmiechem na twarzy.
- Przypominasz sobie coś takiego, skarbie?

Mia

- Nie, ale to chyba przez to że dużo krwi straciłam - powiedziałam - Do kochania? Bał byś się - powiedziałam

Marcos

- Dlaczego bałbym się niby z Tobą kochać? Odpowiedz, proszę- powiedziałem kładąc się obok niej i delikatnie ją przytuliłem. Po czym pocałowałem ją czule w szyję.

Mia

- Chciałabym żebyś wiedział że jeszcze nigdy się nie kochałam - powiedziałam głaszcząc go po policzku

Marcos

- Żartujesz,prawda? Nikt Cię jeszcze tam nie dotykał?- spytałem z niedowierzaniem.
- Najwidoczniej my faceci żyjemy na innej planecie i nie moglibyśmy tak długo wytrzymać choć nie wszyscy należymy do tej samej kategorii. Ja kochałem się tylko raz z dziewczyną ale to stary rozdział w moim życiu ale od roku albo nawet dłużej już tego nie robiłem.

Mia

- A ja nigdy z nikim najwyraźniej teraz przyszedł ten czas - powiedziałam robiąc mu malinkę na szyi.

Marcos

- Czekaj ale chyba nie chcesz tego robić tutaj?- spytałem jej po cichu.
- Myślę że to powinno być wyjątkowe miejsce poza tym nie chce cię do niczego zmuszać.

Mia

- Nie zmuszasz mnie do niczego. Najwyraźniej już do tego dojrzałam - powiedziałam - Szpital to chyba jest wyjątkowe miejsce prawda? - zapytałam

Marcos

- Miałem na myśli bardziej romantyczne miejsce. Widzę że jesteś bardzo napalona i cieszę się że tak na Ciebie działam ale nie chcę by to się stało tutaj, rozumiesz? Chyba, że mnie zgwałcisz- zaśmiałem się.

Mia

- Nie!!! - krzyknęłam ale tak żeby nikt nie słyszał tylko Marcos - Nie zależy mi na miejscu zależy mi na osobie, która właśnie obok mnie leży - przygryzłam dolną warge

Marcos

- Za to mi zależy by wszystko było wyjątkowe i idealnie, rozumiesz kochanie?- spytałem i pocałowałem ją czule w policzek. Nie chciałem jej rozochocić jeszcze bardziej.
- Lepiej już pójdę bo moja obecność źle na Ciebie działa.

Mia

- Nie! Zostań proszę nikt tutaj do mnie nie przychodzi a ja tęsknię za światem - powiedziałam ze spuszczoną głową