Sala 1.

Diego

- Dzieki że to zrobiłaś. Ale wiesz co ? wolałbym juz nie żyć. - powiedziałem.

Britney

-przebadałem chłopaka i wypisałem mu receptę na leki... Jesteś zdrowy tylko bierz te leki codziennie rano i wieczorem.

Roberta

Weszłam do sali :
- Nie gadaj głupot . - popatrzyłam srogo na Diega.

Diego

- Nie gadam. Jestem kretynem i nie zasługuje na zycie. - krzyknełem.

Roberta

- Nie zaprzeczę , że nie jesteś kretynem, bo jesteś . Ale każdy zasługuje na życie i drugą szansę.

Diego

- widocznie nie każdy. - spojrzałem na nią.

Roberta

- Każdy . - stałam w drzwiach i spoglądałam na niego .

Diego

- Jeżeli chcesz to idź. Przecież nic cie tu nie trzyma.

Roberta

- Zostanę . Co ci przynieść ? - zapytałam

Diego

- Dlaczego to robisz ? - zapytałem.

Roberta

- Ktoś musi . - powiedziałam.
- Więc czego potrzebujesz ?

Diego

- Tylko i wyłącznie ciebie. Podejdź na chwile do mnie.

Roberta

- Lepiej nie ... - powiedziałam opierając się o ścianę.

Diego

- Nic ci nie zrobie.

Roberta

- No dobrze . - podeszłam do niego delikatnie siadając na łóżku.