Pamiętnik Cheryl .

Cheryl

Witam . Pierwszy raz piszę , od kiedy jestem w tej jakże i dziwnej szkole .
Myślałam ze będzie lżej szczeże powiedziawszy . Niekiedy mam ochotę wszytsko rozwalic .
Jest tu wręcz cięzko , nie powiem ... Zakochania,awantury,zakochania i awantury ... zakochanie w jednej i tej samej osobie
a awantury ... szkoda gadac ... Uciec nie ucieknę . Gdzie ? . Do wujka ?
Nie ma mowy ! . Wystarczająco z nim wytrzymałam ... poniżenia,pobicia,próby gwałtów ...
Nadchodzi czas , kiedy mówi się nie . Ja to zrobiłam dokładnie miesiąc temu . Nie rozumiał mnie ?
A może nie chciał zrozumiec ... chcąc nie chcąc ... rodziców śmierc była mu na ręke ...
A ja ... ja nadal odczówam pustkę . Tak w sumie nie mam nikogo ... Inni mogą mi powiedziec
Masz przyjaciół,masz chłopaka,oni Cię kochają ... to śmieszne ... mam przyjaciół,mam chłopaka
i co z tego ? ... Rodzina jest najważniejsza ... a ja już ją straciłam ... straciłam także przyjaciół tych prawdziwych przyjaciół ...
Uciekając od wujka musiałam wybierac ... spokój czy przyjaciele . Żałuję ? ... Czasami tak ...
Nie mając się komu wygadac,wyżalic ... to trudne .. jednak trzeba iśc do przedu z podniesioną głową ...
Rozpisałam się , Sory ... jak znajdę czas może napiszę , a może i nie ... jeśli wszytsko będzie się działo w takim szybkim biegu jak
dotychczas to może do dwudziestki się wyrobię . Pa ; ) !