Stara kanapa

Cristian

- Oczywiście. Jak mogłem myśleć inaczej- powiedziałem i wstałem z kanapy.
- Boże, dlaczego mi to zrobiłeś?! Za co?!- spytałem i uklęknąłem odwrócony do niej plecami.
- Kochasz go, tak? W takim razie co czujesz do mnie?- spytałem a po policzku zaczęły spływać mi łzy.

Roberta

- Nie wiem .. bardzo cię lubię . Ale nie lubię być kontrolowana.. - powiedziałam

Cristian

- W jakim niby sensie kontrolowana?- spytałem.
- Od początku było z Tobą szczery, Nie udawałem nikogo kim nie jestem a ty codziennie zmieniasz zdanie. Nie jesteś w stanie pojąć jak się czuje- odparłem.

Roberta

- Wiem .. przepraszam . Ale .. znamy się tak krótko..

Cristian

- Tak, znamy się krótko ale ja nie okłamywałem Ciebie. Czy kłamałem w jakimkolwiek momencie odkąd się poznaliśmy? Odpowiedz mi, proszę- powiedziałem podchodząc do niej i łapiąc ją za rękę.
- Czyli rozumiem, że to koniec. To chcesz mi powiedzieć, tak? Zaraz na pewno wrócisz do Diega.

Roberta

- Nie wrócę do Diega . - powiedziałam lekko poddenerwowana.
- Może powinniśmy być przyjaciółmi ? Nie nadaje sie na związki..

Cristian

- Za to ja nie chce dłużej cierpieć. Myślę że w ogóle powinien wyjechać z tej szkoły. Tak będzie najlepiej dla Ciebie i Diega- odparłem.

Roberta

- Przestań do cholery martwić się innymi . Zatroszcz się o siebie ! - krzyknęłam xd.

Cristian

- Ja już taki jestem i chyba się nie zmienię. Nie rozumiem czemu się tak denerwujesz?- spytałem.

Diego

Wszedłem z nadzieją że tu nikogo nie bd. Ale niestety była tu roberta ze swoim chłopakiem.
- Cześć - powiedziałem troche zmieszany słysząc krzyki.

Roberta

- Miałam racje mówiąc wtedy żebyś poszukał innej dziewczyny.. chyba nie zaprzeczysz ? - z nerwów zacisnęłam pięści xd.
- Cześć .. - spojrzałam w kierunku Diega.

Cristian

- Tylko, że serce nie chce słuchać rozsądku. Chyba rozumiesz mnie, prawda?- spytałem.
- Cześć, Diego. Teraz masz drogę wolną. Jesteście dla siebie stworzeni. Oboje uwielbiacie kłamstwa- powiedziałem stanowczym głosem.

Diego

- chyba wam przeszkodziłem lepiej już pójde. - powiedziałem.
- ale tak apropo kłamstwa mówisz ? Nie okłamałem nigdy ani Rob ani ciebie wiec nie wiem o co ci chodzi.

Roberta

- Jakie kłamstwa ?! Nigdy cie nie okłamałam ! - krzyknęłam na niego dość głośno.

Cristian

- Codziennie zmieniałaś zdanie co do swoich uczucia. Więc jak mam to nazwać inaczej? Odpowiedz mi?- spytałem.
- A ty się nie wtrącaj- powiedziałem do Diega.