Stolik 2

Roberta

- Nie traktuje go jako ojca i nigdy nie będę . Nienawidzę go . - stwierdziłam

Miranda

- Aż tak ci zalazł za skórę? - uniosłam brwi.

Roberta

- Szkoda na niego słów . - zamyśliłam sie . - Mam nadzieje że ty nie masz takich kłopotów .

Miranda

- Jest jeszcze gorzej. - westchnęłam. - Nie znałam swojego ojca. Nawet moja własna matka go nie znała, w końcu spała z wieloma facetami. Myślę, że to jeden z powodów, dla których kazała mi wyjechać do Meksyku. - wywróciłam oczami.

Roberta

- Ach . chyba mamy podobne matki . - stwierdziłam myśląc o Almie ..

Miranda

- Najwyraźniej. Ale nie mówmy o tym ... - spojrzałam gdzieś w bok. - To co, poznałaś już jakiegoś przystojniaka w tej budzie ?

Roberta

Zakrztusiłam się kawą :
- Ee . Chyba ..

Miranda

uśmiechnęłam się, przechylając głowę na bok.
- Mam nadzieję, że znajdzie się ktoś dla mnie. - powiedziałam, pijąc sok

Roberta

- Na pewno . Jest wielu fajnych chłopaków . - polubiłam dziewczynę więc uśmiechnęłam sie do niej.

Miranda

- Zapowiada się nieźle. - zaśmiałam sie. - Oby nie było tu żadnych palantów, bo już nie raz miałam z takimi doczynienia ...

Roberta

- No są i tacy . Ale mam nadzieje że nie trafisz na takich - uśmiechnęłam sie do niej .. Very Happy

Miranda

- No oby . - uśmiechnęłam się. - A wiesz, polubiłam cię. Jesteś spoko, a o ile wiem nie łatwo znaleść tu normalne dziewczyny... Very Happy

Roberta

- Dziekuje, ja Ciebie też .. O z normalnymi dziewczynami to tu krucho . Same lalunie . - zaśmiałam się xd.

Miranda

- No cóż, takie są najgorsze. - zaśmiałam sie, kończąc pić sok.

Roberta

- Dokładnie ... strasznie nudy w tej szkole , choć w piątek podobno jakaś impreza ..