Stolik 1

Diego

- Masz racje. Niestety zaraziłem sie nią od ciebie. - odgryzłem sie.

Roberta

- Nie możliwe. Musiałeś ją po kimś odziedziczyć . Chyba nawet wiem po kim.

Diego

- Tak ? Ciekawe po kim. Ty za to juz sie z nią urodziłaś.

Roberta

- Płytki jesteś . I te twoje teksty , dosłownie jakbym słyszała twojego ojca.

Diego

- Haha i co jeszcze ? Zaraz mi zaczniesz mówić że wyglądem tez go przypominam. - zaśmiałem sie.

Roberta

- Noo . Jak dożyjesz następnych stu lat to na pewno będziesz tak wyglądał Laughing

Diego

- Ty bedziesz wyglądała jeszcze gorzej. Jak pani Hilda.

Roberta

- Jasne , nie doźyje tylu lat . Umrę z nudów przez twoje gadanie bez sensu . - ziewnęłam

Diego

- To najlepiej umieraj teraz. Zrobisz przysługe całemu śwwiatu.

Roberta

- Dobrze .. już . Idę się pociąć albo skoczyć z mostu czy coś.

Diego

- Droga wolna.

Roberta

- Dobrze , więc nie szukaj mnie . - stwierdziłam i poszłam

Diego

Siedziałem nadal. Wiedziałem ze nie potraktowała moich słów na poważnie wiec byłem spokojny, że nic sobie nie zrobi.

Diego

Poszedłem do pokoju.

Annie

przyszłam.
usiadłam i zamówiłam sok.