Zakątek pod schodami

Mia

Przyszłam zobaczyłam ledwo Miguela przez łzy usiadłam daleko od niego i płakałam

Miguel

-Zależy. fIZYCZNIE czy psychicznie ? Siadaj.

Selena

usiadłam koło niego . - I fizycznie i psychicznie - uśmiechnęłam się lekko .

Miguel

Uśmiechłem się-Fizycznie nawet dobrze a psychicznie nie najlepiej . -przytuliłem ją. Nie zauważyłem Mii.

Mia

A ja płakałam byłam zła na siebie myślałam że to moja wina, myślałam że Miguel mnie nie kocha prze zemnie siedziałam z podkulona i płakałam

Selena

-Dobrze, że już wszystko okej . A pamiętasz kim byłam dla ciebie?

Miguel

-Chyba tak. Przyjaciółką. I myślę że kiedyś się w tobie podkochiwałem-zaśmiałem się i przytuliłem ją czule.

Selena

-Nie wiem... - zaśmiałam się . - Co z Mią?

Mia

Zobaczyłam wszystko czułam że już wszystko na nic płakałam co raz głośniej - Ty mnie kochałeś ja byłam dla Ciebie wszystkim a ty dla mnie też tylko istniałeś - powiedziałam przez łzy

Miguel

-Myślę że nic. -Uśmiechnąłem się do niej

Selena

- A jak to się wogóle stało, ze trafiłeś do szpitala?

Miguel

-Mia !? O co ci chodzi ?! Jesteś pusta czy udajesz ? Pomyliło coś ci się .Przepraszam

/spadam;*/

Mia

- Tak najlepiej podrywać inne dziewczyny - powiedziałam już nie płakałam byłam uspokojona - może to Ci pamięć przywróci - pocałowałam go delikatnie z uczuciem

Selena

wybuchłam śmiechem - Przepraszam...

Mia

Oderwałam się i zaczęłam płakać poszłam zrobić coś głupiego lecz groźnego i straszego