Pokój 7. Vanessa, Maria Jose, Emily

Vanessa

przebiegłam do pokoju, moje oczy były już szkliste. czułam taki ogromny ból, czułam jakby świat stanął w miejscu, położyłam się na łózko, modliłam się aby to okazało sie snem... nie wiedziałam co mam robić...

Cristian

Przyszedłem pod pokój Vanessy z piękną czerwoną różą w dłoni. Zapukałem do drzwi i czekałem aż mi otworzy lub zaprosi do środka.

Vanessa

podeszłam do drzwi, miałam cały rozmazany makijaż, otworzyłam je... -Cristian, co tu robisz? -powiedziałam smutno

Cristian

- Widziałem, że bardzo posmutniałaś więc przyszedłem by zobaczyć czy mogę jakoś pomóc. Źle zrobiłem?- spytałem.
- Jeśli tak to już sobie idę- odparłem.

Vanessa

nie mogłam wydusić z siebie żadnego słowa, tylko mocno przytuliłam się do chłopaka... zostań, proszę -odparłam cicho

Cristian

- Już dobrze, Van- powiedziałem z uśmiechem.
- Wejdźmy do środka bo prefekt mnie zabije jak mnie tu zastanie- powiedziałem wchodząc do środka.
- A teraz powiedz mi co się stało?- spytałem.

Vanessa

widzisz mój ojciec, którego uważałam go do tej pory, okazało się, ze niem nie jest... byłaam oszukiwana przez ten cały czas, moja matka nawet nie raczy mi powiedzieć prawdy, kto jest moim ojcem, a wiesz co mnie najbardziej boli? -ze nie dowiedziałam się tego nie od nich, ale od osoby praktycznie, zupełnie mi obcej... jak oni mogli, ajk ja ich nienawidzę...

Cristian

- Wiem dokładnie co czuje. Ja też niedawno dowiedziałem się kim są moi rodzice i szczerze mówiąc nie wzruszyło mnie to nawet. Nie obchodzą mnie oni, już nie. Moje życie to było piekło a im nigdy nie zależało by mnie odnaleźć. Więc wolę by było tak jak jest- powiedziałem.
- Bardzo mi przykro, Van ale prędzej czy później prawda wyszła by na jaw. Szkoda tylko, że matka nie była w stanie Ci tego wyznać- odparłem spokojnym głosem i delikatnie ją objąłem.

Vanessa

-naprawdę nie chcesz znać swoich rodziców??
-ja bardzo chce się dowiedzieć, ale moja matka oczywiscie... nie chce mi powiedzieć
mam tyle pytań, ale bez odpowiedzi...
-spuściłam wzrok na dół i wyszeptałam cichym głosem -dziękuje

Vanessa

*ja już idę

Cristian

- Nie chce ich widzieć na oczy. Gdyby teraz pokazali się przede mną tylko bym na nich splunął bo na nic innego nie zasługują- powiedziałem.
- Zapomniałbym to dla Ciebie- powiedziałem dając jej czerwoną różę.
- Nie masz mi za co dziękować.

Maria Jose

Weszła do pokoju. Nie zwracała zbytnio uwagi na siedzące w nim osoby.
-Hej.
Rzuciła obojętniei poszła na gór sie wykąpac.

Alex

Przyszedłem pod pokój MJ. Miałem w dłoni przepiękny bukiet czerwonych róż. Czekałem aż mi otworzy drzwi.

Maria Jose

Maria Jose zeszła ze schodów w fioletowej sukience i ręczniku na włosach. miała już wychodzić z pokoju. Ptwprzyła drzwi ,a przed nimi stała Alex.
-Hej
Powiedziała nieco zakłopotana.