Pokój 1. Roberta,Jose,Lupita

Jose Luhan

Zaskoczona przytuliłam ją mocno
-nie przepraszaj, to ja powinnam ciebie przepraszać

Roberta

- Nie to moja wina .. ale miałam tyle na głowie . Jeszcze ... mam takie kłopoty . - rozryczałam sie.

Jose Luhan

- nie płacz już. Rozumiem Cię. A co się stało jakie kłopoty?

Roberta

- Gaston . - uderzyłam pięścią w ścianę..

Jose Luhan

-co ten idiota zrobił?- zdenerwowałam sie

Roberta

- Chciałam zdobyć jak najwięcej wiadomości o nim więc pojechałam z Liamem do jego domu i wkradliśmy się . No i i on wrócił do domu , my schowaliśmy się w szafie ale on miał kamery i wie że to my .. grozi że jeśli nie zrobie czego chce coś stanie się Liamowi . Nie przeżyje tego . - schowałam twarz w dłoniach.

Jose Luhan

-o boże! on jest nienormalny! trzeba pomoc Liamowi. A czego on chce?-powiedziałam przerażona

Roberta

- Jeszcze nie wiem ... mam czekać na wskazówki . Ale nikomu o tym nie mów . Z nikim o tym nie rozmawiaj . Nikt nie może wiedzieć . - powiedziałam drgającym głosem.

Jose Luhan

-no oczywiście a Liam gdzie? Gaston go przetrzymuje gdzieś??

Roberta

- Nie .. Liam narazie nic nie wie . I lepiej . Poinformuję go o tym kiedy będzie trzeba . Narazie będę go pilnować..

Jose Luhan

-no tak trzeba uważać na niego. A Gastona musimy załatwić! nie może mu to ujść płazem!

Roberta

- Pomyślę nad tym . Tymczasem mów co u ciebie - uśmiechnęłam się.

Jose Luhan

-kiepsko tesknię za Teo. A poza tym to postaremu. Muszę iść bo obiecałam że pomogę dzisiaj dzieciakom z domu dziecka. Pogadamy jak wróce- dała całusa w policzek i wyszła

Roberta

- Paa . - usiadłam na łożku gapiąc się w ścianę . Naskrobałam esa do Liama .

Roberta

Poszłam do salonu.